💔 അയർലണ്ടിലെ ഒരു ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സിന്റെ തുറന്ന കത്ത് — എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ അയർലൻഡ് വിടുന്നത്..

 💔 അയർലണ്ടിലെ ഒരു ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സിന്റെ തുറന്ന കത്ത് — എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ അയർലൻഡ് വിടുന്നത്.. 

അയര്‍ലണ്ടില്‍ നിരവധി പേര്‍ക്ക് വഴിയില്‍ ആക്രമണം ഉണ്ടായി. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച amazon ല്‍ ജോലിയ്ക്ക് വന്ന 40 വയസ്സുള്ള ഒരാളെ കൗമാരക്കാര്‍ ഉള്‍പ്പെട്ട സംഘം നഗ്നനാക്കി, മര്‍ദ്ദിച്ചു. കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലും വെറുതെ വിടുന്നില്ല, അതിന്റെ പിന്തുടര്‍ച്ച എന്നോണം അയര്‍ലണ്ടിലെ ഇന്ത്യന്‍ എംബസ്സി സുരക്ഷിതമായി ഇരിക്കാന്‍ ഇന്ത്യക്കാര്‍ക്കു മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി.

ഇപ്പോള്‍ അയര്‍ലണ്ടില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന 

ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സുമാർ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഗൗരവമായി സംസാരിക്കുന്നു...💔

അയര്‍ലണ്ടില്‍ തലസ്ഥാന നഗരമായ നിന്ന് സോഷ്യൽ മീഡിയയില്‍ എഴുതി പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്ത കുറിപ്പില്‍ ഇപ്രകാരം എഴുതിയിരിക്കുന്നു. 

കുറിപ്പിന്റെ  പൂര്‍ണ്ണരൂപം 

അയർലണ്ടിലെ ഒരു ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സിന്റെ തുറന്ന കത്ത് — എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ അയർലൻഡ് വിടുന്നത്...

ഞാന്‍ സാധാരണയായി ഇതുപോലുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ എഴുതാറില്ല.

പക്ഷേ ഇന്ന്, എനിക്ക് അത് ചെയ്യണമെന്ന് തോന്നുന്നു.

എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമല്ല, എന്റെ ഭാര്യയ്ക്കും, എന്റെ കുട്ടികൾക്കും, എന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും, ഇന്നലെ ആക്രമിക്കപ്പെട്ടത് ഞാൻ കണ്ട ആ കൊച്ചു ഇന്ത്യൻ പെൺകുട്ടിക്കും വേണ്ടി.

വലിയ സ്വപ്നങ്ങളുമായല്ല, മറിച്ച് സ്വപ്നങ്ങളുമായാണ് ഞങ്ങൾ അയർലണ്ടിൽ എത്തിയത്.

ഞങ്ങൾക്ക് ആഡംബരമോ പ്രശസ്തിയോ വേണ്ടായിരുന്നു.

സമാധാനപരമായ ജീവിതം മാത്രം.

സത്യസന്ധമായ പ്രവൃത്തി.

അല്പം ബഹുമാനം.

ഞാനും എന്റെ ഭാര്യയും നഴ്‌സുമാരാണ്. മറ്റു പലരെയും പോലെ, ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബങ്ങളെയും, ബാല്യകാല വീടുകളെയും, ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാവുന്നതെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു - ഇവിടെ വന്ന് സഹായിക്കാൻ. കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യാൻ. സ്വസ്ഥമായി ജീവിക്കാൻ. മികച്ച ഭാവി കെട്ടിപ്പടുക്കാൻ.

പക്ഷേ ഇപ്പോൾ?

ഞങ്ങൾ പോകാൻ പദ്ധതിയിടുന്നു.

ഞങ്ങൾ മാത്രമല്ല ഉള്ളത്.

ഞങ്ങളുടെ സർക്കിളിൽ മാത്രം, ഏകദേശം 30 മുതൽ 35 വരെ ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സുമാർ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഗൗരവമായി സംസാരിക്കുന്നുണ്ട് - ചിലർ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് അപേക്ഷിക്കുന്നു, ചിലർ ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു. ഇപ്പോൾ ഡോക്ടർമാരെ പോലും ലക്ഷ്യമിടുന്നു. നിങ്ങൾ അത് വാർത്തകളിൽ കണ്ടിരിക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ കണ്ടിട്ടില്ലായിരിക്കാം.

പക്ഷേ നമ്മൾ അത് കാണുന്നു.

നമുക്ക് അത് അനുഭവപ്പെടുന്നു.

നമ്മൾ അതില്‍ ജീവിക്കുന്നു.

ഇന്നലെ, എന്നെ തകര്‍ത്തുകളയുന്ന എന്തോ ഒന്ന് ഞാന്‍ കണ്ടു....💔

8 വയസ്സുള്ള ഒരു ഇന്ത്യൻ പെൺകുട്ടി, 15 അല്ലെങ്കിൽ 16 വയസ്സ് പ്രായമുള്ള ഐറിഷ് ആൺകുട്ടികളുടെയും പെൺകുട്ടികളുടെയും ഒരു കൂട്ടത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

അവർ അവളെ തള്ളിവിടുകയായിരുന്നു. ഭീഷണിപ്പെടുത്തലും ചിരിയും...

ഒരു കാരണവുമില്ലാതെ... അവൾ വ്യത്യസ്തയായി കാണപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് മാത്രം.

ഞാൻ അവളെ രക്ഷപ്പെടാൻ സഹായിച്ചു. അവർ ഓടി.

ഞാൻ അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് വിറച്ചു, അത്ഭുതപ്പെട്ടു...

ഇത് എങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലമായി മാറുകയാണ്?

ജീവൻ രക്ഷിക്കാനാണ് ഞങ്ങൾ അയർലണ്ടിൽ എത്തിയത് - ഇപ്പോൾ ഒരു ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് നടക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് പേടിയാണ്.

കോവിഡ് സമയത്തും ഞങ്ങൾ മുന്നോട്ട് പോയി.

ഇവിടെ താമസിച്ച് ജോലി ചെയ്യാൻ വേണ്ടി ഞങ്ങൾക്ക് നാട്ടിലെ വിവാഹങ്ങളും ശവസംസ്കാര ചടങ്ങുകളും നഷ്ടമായി

ഞങ്ങൾ എല്ലാ നിയമങ്ങളും പാലിച്ചു, എല്ലാ നികുതിയും അടച്ചു, എല്ലാ വിസയ്ക്കും കാത്തിരുന്നു.

ഇത് ദയയുടെ രാജ്യമാണെന്ന് ഞങ്ങൾ വിശ്വസിച്ചു.

എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ?

ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ ഓർത്ത് പേടിയാണ്.

അവരെ സ്കൂളിൽ അയയ്ക്കാൻ പേടിയാണ്.

അവരുടെ തൊലി, ഉച്ചാരണം, ഭക്ഷണം, സംസ്കാരം എന്നിവ കാരണം മാത്രം - അവരെ മനുഷ്യരെപ്പോലെ പരിഗണിക്കില്ലെന്ന് ഭയപ്പെടുന്നു.

ഇവിടെയുള്ള എല്ലാവരും ഇങ്ങനെയല്ലെന്ന് നമുക്കറിയാം.

ഞങ്ങൾ അത്ഭുതകരമായ ഐറിഷ് ആളുകളെ കണ്ടുമുട്ടി. ചിലർ ഒരു കുടുംബം പോലെയായി.

പക്ഷേ ആ ദയ ഒരു വെറും ഒരു മന്ത്രണം പോലെ തോന്നാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു...

...വെറുപ്പ് ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ ആഞ്ഞടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

എനിക്ക് ഈ കത്ത് എഴുതാൻ താൽപ്പര്യമില്ല. എനിക്ക് പ്രതീക്ഷയുണ്ടാകണം.

പക്ഷേ, എട്ട് വയസ്സുള്ള ഒരു തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള പെൺകുട്ടിയെപ്പോലും അവൾ മറ്റാരുമായും ബന്ധമില്ലാത്തതുപോലെ പരിഗണിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് കാണുമ്പോൾ പ്രതീക്ഷ മങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്നു.

🩺 അയർലൻഡിനോട്, ദയവായി കേൾക്കൂ:

ഞങ്ങള്‍ പോയാൽ, അത് ഈ രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കാത്തതുകൊണ്ടല്ല.

ഈ രാജ്യം നമ്മളെ തിരികെ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിർത്തിയതുകൊണ്ടാണ്.

നിങ്ങളുടെ നഴ്‌സുമാരെയും, ഡോക്ടർമാരെയും, പരിചരണ പ്രവർത്തകരെയും നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ - "എന്തുകൊണ്ട്" എന്ന് ചോദിക്കരുത്.

എന്തുകൊണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഇതിനകം അറിയാം.

പണത്തിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് കൊണ്ടല്ല ഞങ്ങൾ പോയത്. പേടിച്ചു മടുത്തതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ പോകുന്നത്.

അവഗണിക്കപ്പെട്ടതിൽ മടുത്തു.

നിശബ്ദത ജയിക്കുന്നത് കണ്ട് മടുത്തു.

ഇനിയും സമയമുണ്ട്. പക്ഷേ അധികമില്ല.

ഇത് ഇനി രാഷ്ട്രീയത്തെക്കുറിച്ചല്ല. അടിസ്ഥാന മനുഷ്യ മര്യാദയെക്കുറിച്ചാണ്.

ഈ കത്ത് മുമ്പ് മനസ്സിലായിട്ടില്ലാത്ത ഒരാൾക്ക് പോലും എത്തിയാൽ - അത് എഴുതുന്നത് മൂല്യവത്താണ്.

നമ്മൾ ഇവിടെ ഭിന്നിപ്പിക്കാനല്ല, ഞങ്ങൾ ഇവിടെ അധിനിവേശം നടത്താൻ വന്നതല്ല.

എല്ലാ ആളുകൾക്കും മൂല്യമുള്ള ഒരു സ്ഥലമായിരുന്നു അയർലൻഡ് എന്ന് ഞങ്ങൾ വിശ്വസിച്ചതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ ഇവിടെയുള്ളത്.

ദയവായി — ഞങ്ങള്‍ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കണം.

— ഒരു ഇന്ത്യൻ നഴ്‌സ്

(ഇപ്പോഴും ഡബ്ലിനിലാണ്. ഇപ്പോൾ.)